Rose Island (2020) | เกาะสวรรค์ฝันอิสระ

ในยุคที่ Netflix originals กำลังสร้างชื่อด้วยเนื้อหาที่หลากหลาย “Rose Island” เป็นอีกหนึ่งเพชรซ่อนเร้นจากอิตาลีที่นำเสนอเรื่องราวเหลือเชื่อแต่เป็นจริงของชายคนหนึ่งที่กล้าฝันใหญ่จนสั่นสะเทือนรัฐบาล ด้วยการกำกับของ Sydney Sibilia ที่รู้จักจาก “I Can Quit Whenever I Want” trilogy ปี 1968 ช่วงที่นักศึกษาฝรั่งเศสกำลังจุดประกายการปฏิวัติเดือนพฤษภาคม Giorgio Rosa (เอลิโอ เจอร์มาโน) วิศวกรหนุ่มผู้มีความคิดสร้างสรรค์แต่ดูเหมือนจะไม่เข้ากับระบบราชการและกฎเกณฑ์ของสังคมอิตาเลี่ยน หลังจากถูกไล่ออกจากงานและถูก Gabriella (มาติลดา เดอ แองเจลิส) แฟนสาวปฏิเสธ เขาตัดสินใจทำในสิ่งที่ไม่มีใครเคยคิดมาก่อน แทนที่จะต่อต้านระบบจากภายใน Giorgio เลือกที่จะสร้างระบบของตัวเองขึ้นมาใหม่ ด้วยความช่วยเหลือจาก Maurizio Orlandini (เลโอนาร์โด ลิดี) เพื่อนรักที่เหนื่อยหน่ายกับการทำงานในบริษัทพ่อ พวกเขาได้วางแผนโครงการที่ดูเหมือนเป็นไปไม่ได้ คือการสร้างเกาะเทียมในน่านน้ำสากลนอกเขตอำนาจศาลของอิตาลี ด้วยเงิน 700,000 ลีเรที่ Maurizio “ยืม” มาจากพ่อ และไอเดียการใช้โครงสร้างเหล็กแทนการถมทรายแบบเดิม พวกเขาสร้างแพลตฟอร์มขนาด 400 ตารางเมตรที่ลอยอยู่บนทะเลอาเดรียติก ห่างจากชายฝั่ง Rimini เพียง 11 กิโลเมตร แต่อยู่นอกเขตอำนาจของอิตาลี เกาะแรกเริ่มเป็นเพียงที่พักพิงสำหรับช่างเชื่อมคนหนึ่งที่เข้ามาหลบพายุ แต่เมื่อ Wolfgang “Rudy” Neumann (ทอม วลาชิฮา) นักประชาสัมพันธ์ชาวเยอรมันไร้สัญชาติและผู้จัดงานปาร์ตี้ในคลับชายหาด Rimini มาเยือน เขาได้เห็นศักยภาพในการทำให้เกาะนี้กลายเป็น summer destination ที่เต็มไปด้วยอิสรภาพ Rose Island ได้รับการประกาศเป็นสาธารณรัฐ มีภาษาเอสเปรันโตเป็นภาษาราชการ มีธนบัตร ระบบไปรษณีย์ และแม้แต่กระบวนการให้สัญชาติ เกาะเล็กๆ นี้เริ่มดึงดูดนักท่องเที่ยว เด็กฮิปปี้ และคนรุ่นใหม่ที่ปรารถนาอิสรภาพจากระบบเก่าๆ ทั่วยุโรป Franca (วิโอเล็ตตา ซิโรนี) หญิงสาวท้อง 19 ปี มาสมัครเป็นบาร์เทนเดอร์ของบาร์เดียวบนเกาะ ขณะที่ผู้คนมากมายเดินทางมาเยือนเพื่อสัมผัสกับความรู้สึกของการใช้ชีวิตโดยไม่มีกฎเกณฑ์บังคับ แต่ความสำเร็จนี้กลับนำมาซึ่งปัญหาใหญ่ เมื่อรัฐบาลอิตาลีเริ่มเป็นกังวลเรื่องผลกระทบทางเศรษฐกิจ การเสียภาษี และภาพลักษณ์ที่อาจส่งผลต่อความมั่นคงของประเทศ Cardinal Emanuele Nunziante และ Vatican กังวลเรื่องศีลธรรมอันหลวมของเกาะที่มีสาวๆ ใส่บิกินี่เต้นรำและดื่มสุรา ประธานาธิบดี Giovanni Leone (ลูกา ซิงกาเรตตี) และรัฐมนตรีมหาดไทย Franco Restivo (ฟาบริซิโอ เบนติโวลิโอ) เริ่มรู้สึกถูกท้าทายเมื่อมีคนอิตาเลี่ยนหลายคนขอสละสัญชาติเพื่อเป็นพลเมือง Rose Island แทน รัฐบาลส่งเจ้าหน้าที่ไปสืบสวนแต่กลับไม่ได้รับการติดต่อเป็นเวลา 40 ชั่วโมง Giorgio ได้เขียนจดหมายไปยัง United Nations ใน New York เพื่อขอการรับรองเป็นประเทศอิสระ ทำให้เลขาธิการ UN ต้องโทรหา Franco โดยตรง เมื่อ Giorgio ปฏิเสธข้อเสนอของรัฐบาลที่จะให้ใบอนุญาตเปิดคลับชายหาด 2 แห่งใน Rimini เพื่อแลกกับการสละเกาะ รัฐบาลก็เริ่มใช้มาตรการกดดัน ตั้งแต่การทำให้บิดาของ Giorgio ถูกไล่ออกจากงาน ไปจนถึงการข่มขู่สมาชิกคนอื่นๆ บนเกาะ Gabriella ที่มาเยือนเกาะเพื่อบอกเรื่องการหมั้นของเธอ ต้องเผชิญกับความเป็นจริงว่า Giorgio ไม่ได้เล่นๆ เขาจริงจังกับการสร้างชาติใหม่ เธอเริ่มเข้าใจและช่วยเหลือ Giorgio ด้วยการแนะนำให้ไปติดต่อ Council of Europe เพื่อขอความคุ้มครอง การเดินทางไป Strasbourg ของ Giorgio เพื่อพบกับ Jean Baptiste Toma (ฟรองซัว คลูเซต) ตัวแทน Council of Europe กลายเป็นการต่อสู้ทางกฎหมายระหว่างความฝันของปัจเจกชนกับอำนาจรัฐ ฉากที่ระทึกใจที่สุดคือเมื่อกองทัพเรือของอิตาลีเข้าล้อมเกาะ ส่งสัญญาณเตือนด้วยการยิงปืนใหญ่ การต่อสู้ระหว่างความฝันของกลุ่มคนเล็กๆ กับพลังของรัฐที่ต้องการรักษาระเบียบและอำนาจ สิ่งที่ทำให้หนังเรื่องนี้พิเศษคือการที่มันไม่ได้เล่าเรื่องของ Giorgio แค่ในฐานะ dreamer หรือ rebel แต่เป็นการสำรวจธีมลึกๆ เรื่องความหมายของเสรีภาพ ขอบเขตของอำนาจรัฐ และคำถามว่าการต่อต้านระบบควรทำอย่างไร การถ่ายทำในโลเกชั่นต่างๆ ทั่วอิตาลีและมอลตา ทำให้ได้บรรยากาศยุค 60s ที่สมจริง ด้วย production design ที่งดงามและ cinematography ที่มีสไตล์คล้าย Fellini แต่ contemporary กว่า

แนวหนัง
Biography, Comedy-Drama, Historical, Political Satire, True Story Adaptation, Italian Cinema